Voor-dat Prinses Amber, stierf, anderen noemden, haar Prinses Nola, aan de, martelimgen, in mijn kelder, hebben we, afgesproken, dat ze, bij Mama, opgebaard zou, worden. Ik ben, Mama, dus ik, eis dat ze, naast, me, staat. Ze heeft, heel lief, van alles, voor me, in-gesproken, dat ik, weer moet, gaan lopen, en-zo. Ik ben, echt, haar moeder. In februari 2001, bleek ik, zwanger, dat kwam, op dat moment slecht, uit. We hebben, haar in Leiden, laten aborteren, in Zeeland, kon dat, niet meer. Ik was, op dat moment, twintig weken, & twee dagen, zwanger. Ik heb, nog gezegd: ''doe maar, voor-zichtig, met haar, you'll never know, of ik, op een, dag een, auflossung, heb''. Niet wat we, krijgen, Na een, afschuwelijk leven, maar, wat we, geven ...
Ik ben, verdrietig, maar strijdbaar. Je hebt, me alles, af-genomen, wat me, lief, was. Denk je, noe werkelijk dat je, het vermogen, hebt, om me, ook nog maar, een seconde, te raken? Dat vermogen, is, lang geleden, gestorven, toen je, mijn eerste lading lieve allerliefste, Prinsen & Prin.sessen-kindjes, vermoordde. & die lieve, Prinsen, & Prinsessen-kindjes, zijn gestorven, aan, te-veel cortisol, in hun, bloed. Zo-als de dag Uit de, nacht treedt ...